คำว่าตลาดในนิยามของแอดมินนะเหรอ มันคือที่ค้าขาย มันคือที่แห่งการหากำไรจากเม็ดเงินที่ขายของ ซึ่งเป็นไปตามหลักการตลาดที่เล่าเรียนกันมาจากทุกมหาลัย ทุกหลักสูตร เมื่อมีตลาด มันต้องมีเงินสะพัด และมันต้องมีกำไร ถ้าไม่มีกำไรก็เห็นควรปิดตลาดกลับไปนอนเกาพุงใช่มั๊ยครับ
สำหรับ “ยังหลาด” ที่ยังทำฟาร์ม พรหมคีรี มันเป็นตลาดในอุดมคติของเจ้าของสวน ที่เจ้าของสวนถูกมองว่าตลาดบ้าอะไร ไม่สนใจเรื่องค่าเช่าที่ แต่สร้างความยุ่งยากให้กับพ่อค้าแม่ค้าที่จะมาด้วยการห้ามโน่นห้ามนี่ ห้ามถุงพลาสติก ห้ามทิ้งขยะเพ่นพ่าน มาถึงในตลาดอยากจะวางขายตรงไหนก็หากันเอาเอง แต่ก็ดันมีพวกพ่อค้าแม่ค้าหัวเสียแนวๆเดียวกันมาเข้าร่วมหลายราย เช่นขายของเก่า ช่างตัดผม ขายอาหาร กาแฟ วาดภาพ เล่นดนตรี ขายเสื้อผ้า สำหรับนักดนตรีก็เป็นพวกพ่อค่านั่นแหละขึ้นไปเล่นกล่อมตลาด ส่วนเรื่องกำรงกำไรก็ได้บ้างไม่ได้บ้างแต่เหล่าผู้ค้าทั้งหลายก็ยังคงมาทุกนัด แถมมาจากต่างจังหวัดซะด้วย บางคนบอกว่าแค่มาเที่ยวพักผ่อนวันหยุด ได้พบเจอเพื่อนมากมาย แถมด้วยการเอาของมาขาย แต่แอดมินมองเหมือนกับเอาของมาแลกเปลี่ยนกันซะมากกว่า
คนที่มายังหลาดคงไม่ได้หนาแน่นเหมือนตลาดทั่วไป คงเป็นคนที่อยากมาเที่ยวชมความแปลกๆของพ่อค้าแม่ค้า ได้มานั่งในสวนผลไม้ร่มๆ ทำตัวสบายๆ ได้ถ่ายรูปกับครอบครัวหรือคู่รัก จบครบที่เดียวที่ยังหลาด แต่นั่งแอบมองเรื่อยๆก็จะเห็นว่า ลูกค้าก็หัวเสียไม่น้อยหน้าเหล่าพ่อค้าแม่ค้าเช่นกันนะเออ ใครอยากรู้ก็แนะนำเลยครับ เข้าไปอุดหนุนสินค้า เข้าไปเที่ยว เข้าไปทักทาย เข้าไปพูดคุย แต่งตัวเท่ๆเข้าไปเดินในสวนดู ยังหลาดมีทุกวันอาทิตย์แรกของเดือน ส่วนวันปกติเขาก็ขายพิซ่าเตาถ่าน ขายกาแฟ ซึ่งสามารถเข้าไปเที่ยวได้ตามปกติ
ความหัวเสีย ความหมายแบบทางแนวคิดที่ไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องทั่วไป ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้คนทั่วไป แต่เป็นการหัวเสียในทางสร้างสรรค์ หากไม่ได้ไปสัมผัสก็อาจจะคิดว่าพวกเขาแค่หัวเสียไปวันๆ แต่ลองเข้าไปสัมผัสดูสักครั้ง แล้วคุณอาจจะอยากจะร่วมหัวเสียไปกับเหล่าพ่อค้าแม่ค่าที่ “ยังหลาด” ไปร่วมหัวเสียด้วยกันนะจ๊ะ