วันหยุดธรรมดาวันหนึ่ง เราสามารถทำให้เป็นวันพิเศษได้ ถ้าได้ทำสิ่งที่รักซึ่งแน่นอนว่าแต่ละคนก็ชอบในแบบต่างกันไป บางคนขอนอนทั้งวัน บางคนหาที่กิน บางคนไปเล่นกีฬา แต่สำหรับพวกเรา ลากรถคันเก่าไปเติมน้ำมัน นัดกันได้ 4 คน พร้อมแล้วสำหารับทริปเล็กๆที่ไปเสี่ยงตายเอาดาบหน้า 555 นั่นคือการไปหากาแฟกินที่ คีรีวง อ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช
แอดมินพูดซะดูไกลจัง อันที่จริง คีรีวงอยู่ห่างจากตัวเมืองนครศรีธรรมราชประมาณ 20 กิโลเมตรกว่าๆเท่านั้น ถ้าเดินทางด้วยรถปกติก็รวดเร็วมาก ถนนสะดวกสบาย ขับแป๊บเดียวก็ถึง แต่วันนี้ขอเดินทางด้วยรถ Vespa คันแก่ๆ ขับได้บ้าง ตายไปบ้าง ต้องทำใจเพราะมันคือรถเก่าอันทรงสเน่ห์ที่หลายคนหลงไหล
8.30 ออกเดินทางจากแถวทวดทอง รวมตัวกันครบทุกคนแล้วก็ขับทางสายกะโรม ผ่านแยกเบญ มุ่งหน้าสู่บ้านตาล ช่วงนี้เป็นในเมือง รถเยอะ แต่ก็สบายๆ จะหนักหน่อยก็อากาศแค่ตอนเช้าก็ร้อนมากแล้ว แต่หลังจากผ่านบ้านตาล เลี้ยวไปทางลานสกา อากาศก็ดีขึ้น รถน้อย ขับสบายขึ้น เราใช้เวลาไม่มาก ก็ถึงทางแยกเข้าคีรีวง เราเลือกทางเส้นรอง (หลาพ่อท่าน) เพราะเส้นทางสายนี้สวยมาก สองข้างทางธรรมชาติเขียวสบายตาสลับกับบ้านชาวบ้านที่ไม่หนาแน่น ถนนทำเสร็จยังไม่นานมากทำให้ขับสบาย ใครเข้าคีรีวงเราแนะนำถนนสายนี้เลย สวยจริง
ระหว่างเส้นทางรถก็งอแงบ้างตามปกติ แต่ก็ขับกันต่อได้ เข้าสู่คีรีวง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ถนนเล็กๆสองข้างคลอง รถชาวสวนขับสวนไปสวนมาด้วยความชำนาญเส้นทาง เราขับกินลมเบาในหมู่บ้าน ก่อนจะเลือกทางลัดลงไปถ่ายรูปกลางคลอง ด้วยความหน้าตาดี ขอให้น้องๆถ่ายรูปให้ น้องวิ่งหนี ต้องตั้งกล้องถ่ายกันเอง
ถ่ายรูปสองสามรูปพอหมอปากหอมคอต้องรีบขับต่อ (กลัวเด็กร้อง) ไต่ตลิ่งคอนกรีตขึ้นไปอีกฝั่งคลอง มุ่งหน้าไปที่ร้านกาแฟ เต็นท์ริมน้ำ คีรีวง แน่นอนว่าอยู่ริมคลองแหละครับ บรรยากาศสบายมาก ในร้านเขาให้บริการเต็นท์เช่าสำหรับนักท่องเที่ยวด้วย แต่ขณะที่เราไปทุกเต็นท์กำลังเก็บของเพื่อเดินทางกันต่อแล้ว ส่วนพวกเรา สั่งกาแฟ สั่งข้าวมากินกันก่อน
ภาระกิจหลังจากอิ่มข้าว นั่นคือการแช่น้ำ ก็ลงกันตรงนั้นเลย ขอยืมกางเกงจากเพื่อนสมาชิกที่อยู่ในคีรีวง น้ำใสๆ หมู่ปลาว่ายแหวก อากาศสุดดี กับหนุ่มหน้าตาเถื่อนๆ 4 คน ลงไปดำผุดดำว่ายอยู่นานแสนนาน เย็นสบายจนแทบไม่อยากจะขึ้นจากคลอง แต่เวลาก็ใกล้เที่ยงเต็มที ตัดใจขึ้นจากคลอง แล้วอำลาร้านเต็นท์ริมคลอง
ออกจากเต็นท์ริมคลองก็ควบเวสป้าคู่ใจไปทางแยกไปวังไม้ปัก ซึ่งเป็นน้ำตกอีกแห่งที่สวยมากของคีรีวง แต่ไม่ได้ไปถึงตัวน้ำตก เพียงแค่ไปถ่ายรูปกับกำแพงของรีสอร์ท
ระหว่างทางก็พบกับมิตรภาพตลอดเส้นทาง บ้านของผองเพื่อนที่อยู่ในคีรีวง โบกมือทักทายกันไปตลอดเส้นทาง เด็กๆขับสวนกันก็ยกมือทักทายส่งรอยยิ้มแม้เราจะไม่รู้จักกัน
หลังจากนั้นก็แวะถ่ายรูปกันอีกหลายจุด ก่อนจะมุ่งหน้ากลับเข้าเมือง แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าครับ