เจ้าปาบึก พัดกระหน่ำ ผ่านพ้นไป
ฝากเอาไว้ เพียงร่องรอย ของน้ำป่า
ที่เจือปน ไปด้วยคราบ แห่งน้ำตา
พังสลาย ชั่วเวลา เพียงข้ามคืน
จากคีรีวง มุ่งตรง สู่นครา
แค้นอันใด กันนักหนา จึงซ้ำเติม
ลมผ่านไป น้ำก็มา ซ้ำจุดเดิม
เราจะเริ่ม นับหนึ่งใหม่ ณ จุดใด
จิตรกุศล จิตรอาสา มาสู่คอน
มาช่วยซ่อน คราบน้ำตา ให้น้องพี่
ให้คนคอน กลับมายิ้ม ได้อีกที
ให้ฟ้าใหม่ เป็นฟ้าดี แด่พวกเรา.
บทคล้ายๆกวี : wanchai ruankaew
ภาพมุมสูง : มีดีทีวี
สนับสนุนการรีวิวเมืองนครโดย
– บ.สิงห์อรฉัตร จำกัด
– บ้านน้ำสิงห์
– คุณนนทิวรรธน์ นนทภักดิ์
– สภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราช
– 34action
– Boog bar
– Telemax
Facebook Comments