เถ้าแก่สวนยางนาบอน เป็นคำที่ติดหูติดปากมากมาย ชัดเจนว่าแถวอำเภอนาบอนเต็มไปด้วยสวนยาง และที่น่าแปลกใจคือละแวกนี้เต็มไปด้วยคนไทยเชื้อสายจีนซึ่งเรียกว่าอาจจะมากกว่าในตัวเมืองนครศรีธรรมราชด้วยซ้ำไป
เราได้ฟังข้อมูลเล็กน้อยจากคุณคมสัน รัศมีพงศ์ ทายาทแห่งร้านโกฉิ้ง ถึงเหตุผลที่แถวนี้คนจีนเยอะ เนื่องจากช่วงที่คอมมิวนิสเข้าสู่ประเทศไทย บริเวณนี้คือที่หนึ่งที่มีคอมมิวนิสอยู่มาก เวลา ซึ่งจะมีผู้หลักผู้ใหญ่ทางจีนเดินทางมาเยือนบ่อย
เอาละ คงไม่บังอาจเล่าถึงประวัติศาสตร์อันซับซ้อนซ่อนเงื่อน จริงๆคือเราฝ่าสายฝนช่วงพายุเพื่อจะมากินซาลาเปาที่ร้านโกฉิ้ง ซึ่งตั้งอยู่ในตลาดนาบอน เนื่องจากหลายคนบอกว่าถ้ามานาบอนให้ถึงก็ต้องมาถึงร้านโกฉิ้ง
ด้วยความที่อิ่มมาล่วงหน้า การสั่งอาหารของเราก็ไม่ได้เยอะเหมือนที่ตั้งใจ แต่แน่นอนว่าต้องได้ชิมซาลาเปา ขนาดว่าอิ่มเราก็ยังกินไปสิบกว่าลูก ขนมจีบก็ไม่น้อยหน้า อร่อยไม่แพ้กัน อีกอย่างที่กล่าวขานกันคือ ชาร้อน แต่… แอดมินเมากาแฟมาก่อนแล้ว จึงไม่สามารถเติมคาเฟอีนเข้าไปอีกได้ คงต้องรอไว้รอบหน้าคงต้องมาเยือนอีก สำหรับการสนทนาหลังจากอิ่มก็เป็นเรื่องบรรยากาศของตลาดนาบอน รวมไปถึงภาพเก่าที่ฝาผนัง ซึ่งมีเรื่องราวให้พูดคุยกันได้รสชาดถึงความน่าสนใจของเมืองนาบอนแห่งนี้
อยากตามรอยนครสวัสดีก็มุ่งหน้าตลาดนาบอนนะครับ ตั้งอยู่ใกล้ๆสถานีรถไฟนาบอน หรือไปถึงนาบอนถามเอาว่าร้านโกฉิ้งอยู่ตรงไหน ใครๆก็รู้จักคร้าบ