คนพรหมคีรีรักช้างป่า และช้างป่าก็ดันอยากจะมาอยู่ที่คน ข้อพิพาทที่เกิดขึ้นเรียกได้ว่า ใครไม่อยู่ในพื้นที่คงไม่เข้าใจว่าหนักหนาสาหัสเพียงใด ประมาณ 10 ปีที่ช้างเริ่มลงมาในพื้นที่หมู่บ้าน แต่ละครั้งกินเวลาหลายเดือนที่ชาวบ้านไม่กล้าออกไปกรีดยาง ต้องคอยรายงานกันว่าช้างอยู่แถวไหน เพราะเผลอๆช้างก็มายืนอยู่ใกล้ๆคนกรีดยาง ทำเอาขวัญเสียทั้งหมู่บ้าน วันดีคืนดีช้างก็มาอยู่ในสวนหลังบ้าน หลายครั้งที่เกิดการอาละวาด
แต่… ไม่มีใครคิดจะทำร้ายช้างป่าเลย พยายามคิดหาวิธีผลักดันช้างเข้าป่า ระดมความคิดกันครั้งแล้วครั้งเล่าจนชาวบ้านหลายคนไม่อยากร่วมประชุมเพราะทุกอย่างจบลงบนโต๊ะประชุม วันนี้เป็นอีกครั้งที่นัดประชุมหารือกันอีกครั้ง โดยคุณนนทิวรรธน์จะทำหน้าที่ประสานงานระหว่าง จนท.ท้องถิ่น กับหน่วยงานระดับกระทรวง เพื่อหาวิธีแก้ไขอย่างจริงจังต่อไป โดย
สรุปแนวทางคือ
1.มอบหมายให้นายสมชัย อยู่ทองคำดูแล โดยกักบริเวณช้างป่าวัยรุ่นที่กำลังอยู่ในพื้นที่
2.ผลักดันให้กลับสู่ป่าโดยผู้เชี่ยวชาญที่ทางกระทรวงมอบหมายพร้อมมีงบประมาณในการดำเนินงาน
3.สร้างพื้นที่เพื่อเป็นห่วงโซ่อาหารให้ช้าง
4.นำนวัตกรรมมาดำเนินแก่ช้างโดยผู้ชำนาญ(ฝั่งไมโครชิบ)เพื่อแจ้งพิกัดเตือนแก่สมาชิกให้ระวัง
5.วิจัยศึกษาระบบนิเวศก์การเป็นอยู่หรือดำรงชีพของช้างในเทือกเขาหลวงทั้งหมด
