ปาร์ตี้เย็นวันอาทิตย์ ไม่เน้นหนัก เน้นความอร่อยเพื่อที่จะพร้อมไปทำงานกันต่อในวันพรุ่งนี้ ขณะนั่งคุยกันที่ร้านคาเฟ่แตงไทย เจ้าของร้านเปรยๆขึ้นมาว่าเคยไปร้านนี้มั๊ย “หรอยที่บ้านเรา” ร้านเขาเงียบๆ คนไม่มาก แต่อาหารอร่อยมาก! ในคณะที่นั่งมีเพียง 2 คนที่เคยไป แต่ก็หลายปีจนลืมนึกไป จนมีคนมาสะกิด ชาวคณะจึงตกลงมุ่งหน้าไปร้าน “หรอยที่บ้านเรา”
ร้านอยู่ถนนราชดำเนิน ขับรถไม่กี่นาทีก็ถึงร้าน ในร้านเป็นแบบง่ายๆ มีโต๊ะสี่ห้าโต๊ะ มีลูกค้านั่งอยู่โต๊ะเดียว พวกเราเสริมไปอีกโต๊ะ ทำให้เสียงดังขึ้นมาทันที อิอิ
พี่ผู้ชายมารับอาหาร นึกไม่ออกหรอกว่าอะไรดี สมาชิกที่เคยมาบอกก่อนเลยว่า แกงพริกหมูสามชั้นเด็ด จัดไปก่อนเลยอันดับแรก อันดับต่อมาก็ควรจะเป็นไข่เจียวที่มีมาแต่โบราณนั่นแหละ คิดว่ามันต้องลงตัวที่สุด
หลังจากนั้น คิดไม่ออก ต่างคนต่างนั่งอ่านเมนูที่มีอยู่เต็มกระดาษ A3 คุณพี่ผู้หญิง(แอดยังไม่รู้จักชื่อ) บอกมาว่า อยากกินอะไรบอกได้เลยไม่ต้องไปอ่าน #เดี๋ยวพี่ทำให้
เมนูในหัวจึงทะยอยออกมาแบบไม่ต้องดูเมนูแล้ว ต้มยำกุ้งน้ำใส ตับหวาน ปลาหมึกทอดกรอบ ระหว่างนั่งรอก็ต้องดื่มเย็นๆ ที่ตีคู่ไปกับการสนทนาที่ออกรสชาดของกลุ่มเพื่อนในเมืองนครศรีธรรมราช
ผักเหนาะนำมาก่อน ตามมาด้วยแกงพริกหมูสามชั้นและไข่เจียว หอมเข้าหัวใจของคนรอกันเลยทีเดียว แต่ รอก่อน สมาชิกยังมาไม่ครบ ข้าวก็ยังไม่มา คุณพี่ผู้ชายบอกว่า รอข้าวสุก 1 บทเพลงก่อน (เข้าหัวใจมากดอกนี้ รอข้าว 1 บทเพลง)
หลังจากนั้นไม่นาน ต้มยำกุ้งก็ตามมา ระหว่างนั้นก็เริ่มวางเครื่องดื่มมาสู่อาหารเต็มรูปแบบเพราะแกงพริกหมูสามชั้นมันช่างเย้ายวนเสียเหลือเกิน ทุกคนพูดคำเดียว “หรอยจังหูร้านนี้”
จัดกันไปเกือบจะอิ่ม ลืมไปว่ายังมีตับหวานและปลาหมึกทอดอีก 2 อย่าง ต้องบอกเลยว่า อิ่มมากแล้ว แต่พอได้ชิมก็ต้องกินกันจนหมดทุกอย่างแบบไม่ต้องเกี่ยงกันว่ามึงกินสิ มึงกินสิ ทุกอย่างเรียบ
ปิดท้ายค่ำคืนวันอาทิตย์กันแบบสุขหัวใจและอิ่มท้อง ที่ร้าน หรอยที่บ้านเรา เช็คบินพันนิดๆ ถือว่าคุ้มการชวนกันแวะมาร้านนี้ในรอบหลายปี ซึ่งแอดเคยมาช่วงเปิดใหม่ๆหลายปีจนลืมไปเลย แนะนำได้เต็มปากว่า ไปตะ เขาหรอยจริง
.
พิกัด
ร้านหรอยที่บ้านเรา
เยื้องวัดสวนหลวง ถ.ราชดำเนิน เมืองนครศรีธรรมราช
บทความคล้ายกัน :
